Dostałem parę dni temu e-maila od Prezesa PZTS Pana Dariusza Szumachera. Przeczytałem uważnie “zapytanie publiczne Pana Krzysztofa Piwowarskiego do PZTS”. Wprawdzie nie jestem pracownikiem PZTS, ale współpracowałem i współpracuję ostatnio w ramach kilku projektów, m.in. Narodowego Programu Rozwoju Tenisa Stołowego (NPRTS) 2018-33. Niektóre pytania nie są skierowane do mnie lub mojej firmy – te pomijam, natomiast ustosunkuję się do tych, które dotyczą obszaru mojej współpracy z PZTS.
Czy i kiedy, i przez kogo został opracowany stan, raport o kondycji polskiego tenisa stołowego?
Jerzy Grycan: W roku 2009 został zrobiony raport o stanie systemu szkolenia w PZTS przez firmę JGTT na zlecenie ówczesnego prezesa Andrzeja Kawę. Kandydat na prezesa Andrzej Kawa odbył kilkanaście cotygodniowych spotkań roboczych na ul. Hożej w Warszawie, gdzie wtedy mieszkałem, na temat programu “co można by zrobić gdyby AK wygrał wybory”. AK wygrał wybory. Po 3 miesiącach raport został zrobiony. Na zebraniu Zarządu raport został przyjęty, ale ustalono, że nie wolno tego nikomu pokazywać!!! Raport o stanie systemu szkolenia w Polsce stał się podstawą programu szkolenia kadr trenerskich nazwanego “FUNdamenty, od marzenia do Mistrzostwa w tenisie stołowym” realizowanym do chwili obecnej przez firmę “Jerzy Grycan Table Tennis”. Raport o stanie systemu szkolenia w PZTS 2009, uzupełniony dodatkowymi działaniami badawczymi, (np. wnikliwym przestudiowaniem wszystkich pisemnych wniosków z zawodów, imprez, zebrań oraz planów PZTS z lat 2009-2017) jest także podstawą “Narodowego Programu Rozwoju Tenisa Stołowego 2018-33”.
Czy Narodowy Program Rozwoju Tenisa Stołowego w latach 2018 – 2033 został poddany niezależnej ocenie, recenzji przez uznane autorytety z zakresu: dydaktyki, organizacji i zarządzania, finansów w sporcie; jeżeli tak, to kto to był, jeżeli nie, to dlaczego zrezygnowano.
Jerzy Grycan: Program oparty jest na światowych opracowaniach nauki w zakresie tenisa stołowego i sportu, ogólnej dydaktyki, organizacji i zarządzania, oraz finansów- wszystkie źródła zostały ujęte w bibliografii Programu. Konsultowaliśmy wewnętrznie i zewnętrznie, m.in. uzyskaliśmy opinie różnych osób z Ministerstwa Sportu i Turystyki, Akademii Trenerskiej przy Instytucie Sportu oraz Ministerstwa Edukacji Narodowej. Zebraliśmy bardzo pozytywne opinie. Nieliczne uwagi krytyczne natychmiast wykorzystywaliśmy dla zrobienia korekt.
Czy została sporządzona mapa rozmieszczenia planowanych ośrodków szkoleniowych, jeżeli tak to proszę o jej opublikowanie, przekazanie pytającemu?
Jerzy Grycan: Założeniem jest, aby rozwijać kadry organizacyjno-szkoleniowe równomiernie, możliwie w każdym regionie, województwie. Przyjęto założenie, że centralny ośrodek powinien być stworzony w stolicy naszego kraju. Ale i to założenie nie jest dogmatyczne. Istotą rozwoju ośrodków jest odpowiednie szkolenie kadr organizacyjno-szkoleniowych, które dalej będą rozwijać autonomiczne mikrosystemy szkolenia. Na przykład nic nie da arbitralne założenie, że jakiś ośrodek na poziomie szkolenia podstawowego robimy w miejscowości X, bo może się on naturalnie rozwinąć z każdego ośrodka szkolenia wstępnego, gdzie są tworzone warunki do powstania takiego ośrodka. Na przykład tworzy się grupa ambitnych ludzi, którzy nie czekając na dotację, szkolą się, tworzą odpowiednie relacje z lokalnymi władzami politycznymi, szkolnymi i lokalnym klubem, tworzą sieć szkółek w kilku miejscach, organizują ciekawe zajęcia, a dzieci chętnie ćwiczą i robią postępy szkoleniowe, rodzice są zadowoleni i wspierają itp. I tak może powstać kolejny oddział sportowy, kolejna szkoła sportowa lub kolejna Szkoła Mistrzostwa Sportowego. I nic nie da pisaniestu paszkwili na jakiejkolwiek stronie www lub stu donosów miesięcznie do PZTS, MSiT czy nawet do Brukseli lub ITTF. Konieczna jest tutaj odpowiednia wiedza, umiejętności oraz kompetencje społeczne i systemowe.
Czy planowane ośrodki szkolenia to nowe podmioty, czy też ośrodki oparte na istniejących podmiotach organizacyjnych, jeżeli tak to jakie kryteria decydowały o wyborze właśnie tych ośrodków?
Jerzy Grycan: Istotą ośrodka realizującego szkolenie wstępne (według terminologii I.Balyi, FUNdamenty 1) jest odpowiednio przygotowana osoba organizatora-szkoleniowca, który ma kwalifikacje na poziomie co najmniej 4 Polskiej Ramy Kwalifikacji (4PRK) i tworzy small-biznes, ‘szkółkę’ lub klub szkolenia wstępnego.W Polsce jest ponad 600 klubów, nie wszystkie realizują szkolenie wstępne. Jeśli chcemy, w ramach NPRTS18-33, rozwinąć około 650 klubów, to należy wyszkolić lub zachęcić do uaktualnienia swoich kwalifikacji co najmniej 650 trenerów na poziomie co najmniej 4PRK. W ramach aktualnie realizowanego systemu szkolenia trenerów w latach 2010-18 rozwinęło się lub powstało około 150 nowych “szkółek” szkolenia wstępnego. Na przykład w ramach projektu “Cała Polska Gra w Pingponga” oraz “Pingpongowe Marzenia” planujemy przeszkolić w roku 2018 sześćdziesięciu trzech trenerów, którzy będą realizować szkolenie dla ponad 500 dzieci.