Co to są ‘wszystkie ćwiartki’ (na przykladzie mistrza świata Jorgen’a Persson’a)?
Najogólniej integralny znaczy pełny, kompletny, zawierający wszystko, zrównoważony, nie zostawiający niczego na zewnątrz. Nieco bardziej konkretnie, integralny model świata AQAL (główny integralny model autorstwa Kena Wilbera) oznacza ‘wszystkie ćwiartki, wszystkie poziomy, wszystkie stany, wszystkie linie, wszystkie typy”, albo jeszcze inaczej „ciało, umysł i duch w jaźni, kulturze i naturze”…
Zarejestruj się, a dostaniesz darmowego e-booka z wyjaśnieniem modelu AQAL… Dowiesz się tam między innymi, że…
„Prawa i lewa połówka. Wśród wszystkich zjawisk istniejącej rzeczywistości możemy wyróżnić te, które są poznawalne zmysłami jak na przykład ciało, ćwiczenia fizyczne, zawody sportowe, dietę, organizację sportową, budżet klubu, technologie i sprzęt do gry, obiekty sportowe jak sala do gry, siłownia, pływalnia czy boisko itp. Są to wszystkie sensorycznie poznawalne zjawiska. Te zjawiska możemy nazwać za Wilberem ścieżką prawej ręki. Druga grupa zjawisk to te związane z wewnętrznym doświadczeniem: myśli, uczucia, rozumienie języka, symboli, wartości itp. Takie zjawiska jak pragnienie zwycięstwa, radość gry, zaufanie i porozumienie w zespole nie maja konkretnego umiejscowienia. Są to wszystko zjawiska, które możemy poznać poprzez wgląd w świadomość, interpretację czy dialog. Te zjawiska możemy nazwać za Wilberem ścieżką lewej ręki. Obydwie te ścieżki ukazują dwa aspekty jednej rzeczywistości. Obie są niezbędne do poznawania rzeczywistości.
Górna i dolna połówka. Jeśli wyodrębnimy przy tym zjawiska rzeczywistości związane z jednostką: ciało, indywidualne ćwiczenie podania, świadomość taktyczną, motywację do walki itp. to powstanie górna połówka zjawisk. Jeśli zaś wyodrębnimy zjawiska związane z życiem zbiorowym: ćwiczenie grupy szkoleniowej, społeczeństwo, federacja sportowa, wspólne wartości członków szkoły sportowej, wspólna wizja drużyny, środowisko itp. to mamy dolną połówkę. Obydwie połówki ukazują dwa aspekty jednej rzeczywistości.
Cztery ćwiartki. Połączenie górnej i dolnej, oraz lewej i prawej połówek da nam na diagramie 4 ćwiartki: prawa-górna, lewa-górna, prawa-dolna oraz lewa-dolna. Każda z tych ćwiartek reprezentuje inny aspekt rzeczywistości. PG, obiektywna, dotyczy organizmu i zachowania. LG, subiektywna, dotyczy intencjonalności (świadomości). PD, interobiektywna, dotyczy społeczeństwa, ekosystemu itp. LD, intersubiektywna, dotyczy kultury.
Prawda, piękno, dobro. Każda ćwiartka reprezentuje inny język. Język prawej–górnej połówki to język „TO” („TEN” lub „TA”), tak zwanego świata „obiektywnego”. Na przykład „to ciało”, „ta ręka”, „to zachowanie”, „to uderzenie”, „to ćwiczenie”, „ta dieta”. Język prawej –dolnej ćwiartki, to język „TE”. Na przykład „te zebrania”, „te środki finansowe”, „te warunki”. Obie prawe ćwiartki stosują język tradycyjnie rozumianej nauki, wyrażający PRAWDę. Język lewej –górnej ćwiartki to język JA, tak zwanego świata subiektywnego, sztuki i PIęKNA. Język lewej-dolnej ćwiartki to język MY, świata moralności, wyrażający DOBRO…” itd.
Jak sie to ma do tenisa stolowego?
Wszystkie ćwiartki w szkoleniu sportowym. Każda ćwiartka odpowiada różnorodnym aspektom szkolenia w tenisie stołowym… TRENING UMYSŁU; TRENING CIAŁA; ŚRODOWISKO KULTURALNE; ŚRODOWISKO SZKOLENIOWE.
We?my teraz dla przykładu wywiad z Jorgenem Personem (jeden z wielu wywiadów który przeprowadzałem w ramach projektu ‘modelowanie umysłów mistrzów tenisa stolowego’ w 1999 roku, studiując NLP w Melbourne), posłuchajmy go i poukładajmy jego różne wypowiedzi do poszczególnych ćwiartek. Oto co otrzymamy:
Lewa górna ćwiartka (Myśli, uczucia J.Persona)
-miałem cel gdy byłem mały;
-miałem marzenie aby zostać mistrzem świata;
-byłem bardzo uparty w dążeniu do swoich celów;
-cały czas chciałem grać lepiej;
-nauczyłem się wcześnie podchodzić do gry z celem wygrania, a nie ‘aby nie przegrac’, i tak byłem wcześnie przygotowany do gry w ‘wielkich finałach’;
-nauczylem się grać spokojnie, zwłaszcza gdy przegrywałem, nauczyłem się jak zachować równowagę, w trudnych sytuacjach;
-w najlepszych momentach swojej kariery (1989-92) miałem poczucie, że jestem ‘nie do pokonania’;
-mam wciąż poczucie, że moge wygrywać duże turnieje, gdybym stracił je, to zakończyłbym zawodowe granie w tenisa stołowego;
-gram w tenisa stołowego, bo wiem, że wciąż mogę być ‘numer jeden’ na świecie, i wiem, że moge jeszcze znacznie udoskonalić swoja grę,
-za każdym razem gdy przychodzę na trening, to wiem, że mogę udoskonalić wiele rzeczy, mogę stale poprawić to czy tamto w grze;
-i to stałe doskonalenie daje mi radość; i mam ochote dalej kontynuować swoją karierę zaodowego gracza;
– robię też specjalny program treningu mentalnego, ktory pomaga mi się lepiej skoncentrować na grze;
-przed ważną grą staram się być zrelaksowany, staram się przyjąć pozytywną postawę, aby ‘iść po zwycięstwo’ aby ‘wziąć szansę’, pamietać o swoich silnych stronach, wiedzieć że ‘dałeś z siebie wszystko’, że ‘skoro jesteś w finale, to znaczy że pokonałeś wielu znakomitych zawodników’, wyobrażam sobie swoja grę;
Prawa górna ćwiartka (Ciało, zachowanie J.Persona)
-chyba się urodziłem się z instynktem wygrywania;
-miałem instynkt wygrywania;
-od najmłodszych lat uczyłem się wygrywania w grze;
-zacząłem wygrywac bardzo wcześnie gdy byłem mały;
-aby ponownie pokonać Chiny trzeba udoskonalić nasza grę, wprowadzić coś nowego do gry, wpowadzić jakies innowacje, aby czymś ich zaskoczyć;
-im jestem starszy to wiem, że moja sprawność fizyczna jest coraz ważniejsza, i o nią muszę szczególnie dbać aby rozijać swoją grę; tenis stolowy jest teraz bardzo szybki, i sprawnośc jest coraz ważniejsza;
-cały czas mogę udoskonalac swój serwis, który był zawsze moim słabym punktem;
-mam problem z moją techniką forhendu i staram się ją cały czas poprawiać; oczywiście bekhend też, oczywiście wiele rzeczy wymaga mojej stałe pracy;
-nie musze i nie powinienem zmieniać całej mojej gry, to nie jest konieczne, ale różne jej wybrane elementy, unika też zmieniania zbyt wiele;
Lewa dolna ćwiartka (środowisko kulturalne J.Persona)
– uczylismy sie bardzo wcześnie jak wygrywać i jak przegrywać;
-przed finałowymi meczami mówiono mi, że być może nie dostanę więcej szansy grania w finale, i być może mam tu jedyną i ostatnią szansę, aby wygrać, uczyłem sie dzięki temu ‘iść po zwycięstwo’, uczyłem się ‘łapać okazję’; tak było pó?niej na mistrzostwach świata;
-aby ponownie pokonać Chińczyków, powinniśmy wzmocnić się jako zespół znowu razem;
-ważne, abyśmy byli wszyscy mocno umotywowani jako zespół;
– ważne jest, abyśmy jak zespół pomagali sobie wzajemnie, aby wzajemnie pobudzać motywację itp.;
-mam co najmniej dwóch trenerów z którymi jestem zaprzyja?niony i którzy mogą mi wskazać kierunki dalszego rozwoju, trenerem do którego mam szczególne zaufanie i z którym jestem zaprzyjaźniony to Stellan Bengtsson;
Prawa dolna ćwiartka (środowisko szkoleniowe J.Persona)
-miałem dobre szkolenie; przeszedłem dobrą edukację;
-w Szwecji mieliśmy rozwinięty system rozgrywek;
-co tydzień mieliśmy organizowane zawody;
-podrózowaliśmy co tydzień;
-graliśmy dużo gier i turniejów;
-aby rozwinąć naszą grę potrzebujemy młodszych zawodników, którzy stworzą trochę więcej presji dla nas starszych zawodników, i zmuszą też nas do większego wysiłku i dalszego rozwijania swojej gry;
-aby udoskonalic swoja grę, analizuje wideo, rozmawiam z trenerami kadry, szczególna rolę pełni trener Stellan Bengtsson;
-w zakresie treningu fizycznego mamy w Kadrze Szwecji trenera, który rozpracowuje z nami indywidualne programy sprawności fizycznej;
-ważne jest doskonalenie gry tak aby była atrakcyjna dla kibiców;
-przed najważniejszymi zawodami mam 2 miesiące intensywnego przygotowania;
-przed ważnym finałem słucham muzyki, aby się zrelaksować;
Podsumowanie.
“Integralny program szkolenia. Integralne szkolenie w tenisie stołowym powinno uwzględniać harmonijne działania we wszystkich ćwiartkach (tak zwanego rozwoju poziomego, z angielskiego „translacji”). Rozwój (zawodnika, trenera, kierownika itd.) wymaga uwzględnienia wszystkich aspektów rozwoju: natury (ciała), organizacji, kultury i ja?ni (świadomości). Większość pracy w integralnym szkoleniu powinna polegać na harmonizowaniu tych czterech aspektów…”.
Można chyba powiedzieć, że mistrz świata Jorgen Person miał szkolenie w dużym stopniu uwzględniające ‘wszystkie ćwiartki’…